Optymalną sytuacją z punktu widzenia medycznego byłoby gdyby każda ciąża była zaplanowana. Na wizytę przed planowaną ciążą powinny zgłosić się w szczególności kobiety
Celem takiej wizyty jest określenie czynników ryzyka, sposobów zmniejszenia ryzyka wystąpienia powikłań, konieczności zastosowania profilaktyki.
Wszystkim kobietom na ok. 3 miesiące przed planowaną ciążą zaleca się przyjmowanie kwasu foliowego. W szczególny przypadkach dawka kwasu foliowego musi być zwiększona lub zastąpiona aktywnymi postaciami tej witaminy.
W uzasadnionych przypadkach należy wykonać badania podstawowe, grupę krwi, badania w kierunku różyczki. W przypadku stwierdzenia braku odporności przeciw temu zachorowaniu należy wykonać szczepienia ochronne i przesunąć w czasie planowaną ciążę.
Kobieta planująca ciążę powinna również zaniechać używek ( alkoholu, papierosów , narkotyków). Ważny jest by kobieta starająca się zajść w ciążę unikała badań RTG w tym Tomografii Komputerowej w II połowie cyklu.
W większości przypadków parze daje się rok na zajście w ciążę. Pod warunkiem że nie stwierdza się czynników obciążających, para współżyje regularnie 2-3 razy w tygodniu. Jeśli po tym czasie nie udaje się zajść w ciążę należy rozpocząć diagnostykę tego problemu.
Nudności, wymioty, ślinotok, zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Występują w wyniku podrażnienia układu autonomicznego u około 50 do 70% ciężarnych, przede wszystkim z rana; od 4 i około 14 tygodnia ciąży najczęściej ustępują. Duży wpływ na ich występowanie ma czynnik emocjonalny. Postępowanie: dieta lekkostrawna, częste i nieobfite posiłki, ochrona stanu emocjonalnego kobiety. Ewentualnie leki.
Zgaga
Może dotyczyć całego okresu ciąży. Jest wynikiem refluksowego drażnienia przełyku będącego konsekwencją wzrostu ciśnienia wewnątrz żołądka i zmian hormonalnych. Postępowanie: neutralizacja treści zarzucanej do przełyku, dieta: mała ilość węglowodanów, napoje w tym gazowane, unikanie tłustych posiłków oraz używek i czekolady.
Zaparcia
Pojawiają się często od początku ciąży i trwają do jej ukończenia. Są wynikiem wydłużenia pasażu żołądkowo-jelitowego pod wpływem działania progesteronu oraz zwiotczenia mięśni dna miednicy. Postępowanie. dieta obfita w błonnik, duże ilości płynów, ograniczenie przypraw i używek, białego pieczywa, ziemniaków, makaronu. Preparaty farmakologiczne: pochodzenia roślinnego pobudzające perystaltykę oraz środki zmiękczające treść jelita.
Obrzęki
Pojawiają się głównie w drugiej połowie ciąży: są na ogół nieznaczne i dotyczą kończyn dolnych i dłoni, rzadziej są uogólnione. Przyczyną ich występowania jest utrudniony odpływ żylny, nadmiar wody i soli w organizmie, ale dokładnie ich etiologia nie jest poznana. Na ogół ustępują po odpoczynku nocnym. Postępowanie: należy stosować odpoczynek z uniesieniem kończyn dolnych. W przypadku obrzęków uogólnionych należy monitorować ciśnienie tętnicze oraz białkomocz.
Żylaki, guzki około odbytnicze.
Żylaki, zwłaszcza w zakresie kończyn dolnych, sromu i około odbytnicze są wynikiem zastoju żylnego, wzrostu ciśnienia śródbrzusznego oraz czynników hormonalnych. Objawy te dotyczą około 25% ciężarnych, częstość ich wzrasta z wiekiem oraz ilością ciąż.Postępowanie. odpoczynek, unikanie wysokich temperatur, likwidacja zaparć, leczenie uciskowe (pończochy elastyczne), środki o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym, znieczulającym.
Krwawienia
W pierwszych tygodniach ciąży, w okresie przypadających miesiączek może pojawić się kilkudniowe plamienie. Jest to objaw przemijający, nie wymaga leczenia. W pozostałych przypadkach krwawienie wymaga diagnostyki i leczenia.
Wzmożona wydzielina pochwowa
Wydzielina zawiera śluz szyjkowy oraz złuszczone komórki nabłonka pochwy. Jest ona koloru biało szarego spowodowana bodźcami hormonalnymi . Po diagnostyce nie wymaga leczenia.
Częste oddawanie moczu
Działanie hormonalne (estrogenów i progesteronu) powoduje przekrwienie układu moczowego a powiększona macica uciska na pęcherz moczowy. Tak zmienione warunki podrażniają receptory pęcherza, w wyniku czego dochodzi do częstomoczu. Po wykluczeniu infekcji dróg moczowych nie wymaga leczenia.
Bolesność gruczołów sutkowych
Jest wynikiem sytuacji hormonalnej. Wymaga rzeczowego poinformowanie ciężarnej o objawach towarzyszących prawidłowemu przebiegowi ciąży. W razie uporczywych bólów można stosować łagodne środki przeciwbólowe (paracetamol).
Zmęczenie, drażliwość, objawy duszności
Uczucie zmęczenia, drażliwość, ogólne osłabienie pojawia się u 40% ciężarnych od początkowych tygodni ciąży i trwa do około 20 tyg. Nie wymaga leczenia poza psychoterapią, wynikają z odmiennego stanu ciężarnej.
Ból pleców
Dotyczy około 50% ciężarnych w drugiej połowie ciąży i jest spowodowany nadmierną lordozą, uciskiem zwiększającej objętość macicy na otaczające tkanki oraz czynnikami hormonalnymi. Postępowanie: okresowa zmiana pozycji ciała w czasie pracy. Sporadycznie łagodne środki przeciwbólowe po wykluczeniu zagrożenia porodem przedwczesnym.
Rozstępy ciążowe skóry
Rozstępy są wyrazem działania hormonalnego. Nie ma radykalnych środków likwidujących ich występowanie.
Przebarwienia ciążowe skóry
Przebarwienia w zakresie twarzy, brodawek sutkowych, krocza i okolicy odbytu są wynikiem odkładania melaniny w tych miejscach. Nie są znane metody zapobiegania. Należy pamiętać o większej wrażliwości skóry na działanie promieni słonecznych.
Skurcze nóg
Występują dość często zwłaszcza po 25 tygodniu ciąży, pojawiają się głównie w nocy. Związane są z przesunięciami jonowymi w organizmie ciężarnej. Postępowanie to włączenie suplementacji magnezu i potasu.
Niepokojące objawy w ciąży, które powinny skłonić do szukania pomocy
Badania prenatalne- są to badania, które wykonuje się w trakcje trwania ciąży żeby wykryć wady lub określić ryzyko ich wystąpienia u rozwijającego się płodu. Badania prenatalne nieinwazyjne oferowane są wszystkim ciężarnym, w ich skład wchodzi -USG wykonano w odpowiednim momencie ciąży z oceną odpowiednich parametrów -Badania biochemiczne z krwi matki -Badania wolnego DNA płodu z krwi matki (np. Test NIFTY, HARMONY) Badania te określają ryzyko wystąpienia wad u płodu i może stanowić wskazanie do badań inwazyjnych. Prenatalne badania inwazyjne wykonywane są z określonych wskazań. Polegają na pobraniu pod kontrolą USG materiału z wnętrza macicy i badaniu go genetycznie. Jest to badanie „dokładniejsze” niż badania nieinwazyjne jednak obarczone ryzykiem dla ciąży w związku z tym wykonywane jest z określonych wskazań .
Cięcie cesarskie jest to operacyjne rozwiązanie ciąży. Polega na przecięciu powłok brzusznych – skóry, powięzi, mięśni, otrzewnej i mięśnia macicy – a następnie wydobyciu dziecka oraz łożyska. Cesarskie cięcie jest poważną operacją brzuszną, którą powinno się wykonywać tylko wtedy, gdy są ku temu istotne medyczne powody. Nie jest to „ułatwienie” dziecku przyjścia na świat. Każde dziecko jest tak wyposażone przez naturę, że poród fizjologiczny jest dla niego najlepszym rozwiązaniem, ponieważ stymuluje procesy adaptacji do nowych warunków poza ciałem matki. Wiele wyników badań naukowych świadczy o tym, że poród operacyjny niesie większe ryzyko dla matki i dla dziecka niż poród drogami natury (chociaż w trakcie zabiegu jest bezbolesny). Podczas operacji mogą zdarzyć się różne powikłania, np. infekcje, uszkodzenie naczyń krwionośnych w macicy, uszkodzenie pęcherza moczowego lub jelit, duża utrata krwi czy zakażenie rany. Dziecko, które nie przeszło przez drogi rodne, może mieć problemy z układem oddechowym i jest bardziej narażone na wystąpienie astmy w przyszłości. Dochodzenie matki do pełnej formy trwa kilka miesięcy, zaś dolegliwości w miejscu blizny mogą się utrzymywać latami. Blizna na macicy może być przyczyną komplikacji w kolejnej ciąży. Czasami jednak poród drogami natury jest niemożliwy i wtedy cięcie cesarskie jest jedynym sposobem na ukończenie ciąży.
Źródło www.rodzicpoludzku.pl
To jedno z najbardziej ekstremalnych przeżyć w życiu kobiety. Nie zawsze jest łatwo ustalić moment rozpoczęcia się porodu. Sygnałem do tego, by jechać na porodówkę jest odejście lub sączenie się wód płodowych, pojawienie się krwawienia bądź plamienia z dróg rodnych, oraz skurcze występujące co dziesięć minut lub częściej i trwające około minuty bądź dłużej. Jeśli skurcze są nieregularne, rzadsze ciężarna może pozostać w domu, ulgę często przynosi ciepła kąpiel z której warto skorzystać. Po wypełnieniu formalności związanych z przyjęciem do szpitala rodząca jest badana i oceniany jest sytuacja położnicza. Jeśli poród się rozpoczął rodząca kobieta trafia na salę porodową. W pierwszym okresie porodu skurcze macicy powodują skracanie się szyjki macicy i jej rozwieranie. Okres ten może trwać godzinę, pięć, ale i kilkanaście. W tym czasie kobieta może spacerować, skakać na specjalnej piłce, trzymać się drabinek lub wejść do wanny. Wraz z całkowitym rozwarciem się szyjki ( czyli około 10 cm ) rozpoczyna się druga okres porodu. Pojawiają się wtedy bóle parte – skurcze inne od tych, które kobieta odczuwała do tej pory. Ta faza jest bardzo dynamiczna, może trwać od dwóch godzin do trzech. W drugim okresie porodu dziecko przemieszcza się już przez kanał rodny, aby to ułatwić rodząca pod koniec tego okresu wspomaga skurcze macicy parciem. Czasem w trakcje rodzenia główki konieczne jest wykonanie nacięcia krocza.
Wyprawkę do szpitala najlepiej przygotować na 3-4 tygodnie przed przewidywanym terminem porodu. Dzięki temu w kluczowym momencie wystarczy jedynie zabrać ze sobą spakowaną torbę. Należy pamiętać aby wszystkie rzeczy dla dziecka wyprać w odpowiednim proszku(atest IMIDZ) i uprasować. Każdy szpital ma swoją specyfikę zwyczaje. Warto więc skontaktować się ze szpitalem wybranym do porodu- pozwoli to uniknąć zakupu • niepotrzebnych rzeczy.
Dokumenty i wyniki badań:
Lista rzeczy niezbędnych na czas porodu:
Lista rzeczy potrzebnych w „O” dobie po cieciu cesarskim:
Powstałe rzeczy będą potrzebne po przeniesieniu z sali pooperacyjnej na salę ogólną. Lista rzeczy dla dziecka na trzydniowy pobyt:
Lista rzeczy dla mamy po porodzie:
Marek Brzeziński
Prywatna Praktyka Lekarska
